مضرات موسیقی
بررگترین ضرر:
بزرگ ترین ضرر موسیقی‌های مبتذل و لهوی دوری از خدا است.
سعادت یاد خدا است که مایه حیات و اطمینان قلب می‌شود. کارهای‌غفلت آور در اسلام ناروا قلمداد شده ، موسیقی و غنا و رقص و مجالس لهو و لعب نقش مؤثری در غفلت از خدا دارد.
اسلام چیزی را بدون جهت حرام نمی‌کند. موسیقی چون از جهات مختلف زیان بخش‌است، در اسلام تحریم شده است.
مسعده بن زیاد می‌گوید: در خدمت امام ششم بودم که شخصی‌گفت: در همسایگی من کسانی هستند که کنیزهای آوازه خوان و موسیقی دان دارند . گاه و بیگاه می‌خوانند و می‌نوازند. گاهی که برای کاری به طرف دیوار خانة آنان
می روم، اندکی توقف می‌کنم تا آواز آن‌ها را بهتر و بیش تر بشنوم! حضرت فرمود: دیگر این کار را تکرار مکن.
پیامبر(ص) فرمود: خدا مرا به رسالت بر انگیخته است تا برای مردم جهان رحمت باشم . آنان را به سوی سعادت راهنمایی کنم. خدا فرمان داده که آلات موسیقی را محو کنم و کارهای جاهلیّت را براندازم.
اگر انسان خود را در وادی موسیقی‌های مهیّج و مطرب و رقص و پای کوبی بیاندازد، کم‌کم از خوبان و خوبی‌ها فاصله می‌گیرد.
از تلاوت قرآن، رفتن به مساجد، خواندن نماز و دوستان صالح فاصله می‌گیرد، به حدّی می‌رسد که اصلاً از خوبی‌ها بدش می‌آید . بد و بدی‌ها را دوست می‌دارد . همواره با آن‌ها همراه می‌شود.
بدترین آثار منفی خانوادگی موسیقی که تجربه آن را نیز ثابت کرده، آن است که غیرت ناموسی را در مردان و عفت و حیا را در زنان از بین می برد.
با آنچه در مورد ضررهای موسیقی اشاره شد، روشن می شود که موسیقی نه تنها غذای روح نیست، بلکه موسیقی لهوی سبب بیمارشدن روح و روان می گردد و روح را معتاد و آلوده می کند.
اگر موسیقی برای روح انسان مفید بود، محال بود که اسلام آن را حرام کند
